Вакцини: Дали се безбедни? Дали се ефективни? Ова се прашања кои се провлекуваат многу долго време и создаваат недоумица кај многу родители. Доктор Милер ги испитува вакцините три децении и напиша неколку книги на оваа тема, вклучувајќи ги и „Вакцини: дали се навистина безбедни и ефективни?“ „Прирачник за безбедност на вакцините за засегнати семејства“ и, неодамна, „Милеровиот преглед на критични вакцини Студии: 400 важни научни трудови сумирани за родители и истражувачи“.
Неинформираното одлучување е дел од проблемот
На крајот, секој родител ќе донесе одлука за тоа дали детето да се вакцинира или не. Проблемот е, во најголем дел од случаите, неинформираноста. Прашање израснато во некои од неговите претходни книги е дека имало намерна дезинформационна кампања насочена кон тоа да ве убеди дека вакцините се многу поефикасни отколку што всушност се.
На пример, податоците за инциденцата на болеста се користат за да се сугерира дека вакцините драматично ја намалија инциденцата на одредена болест, кога всушност стапката на болеста веќе се намалила за 90 проценти или повеќе во некои случаи, пред да биде достапна вакцината. Малите сипаници се проблематични за земјите во развој, главно поради недоволна исхранетост, дефицит на витамин А, недостаток на чиста вода, санитација и брз пристап до медицинска нега. Со оглед на овие мерки, морталитетот од мали сипаници се намалува самостојно.
Многу детски болести служат како заштита од рак
Друга значајна поента е дека има десетици студии кои покажуваат дека одредени детски болести всушност штитат од разни видови рак подоцна во животот – сè, од меланом до леукемија. Важно е да сфатите дека кога имате природно стекната инфекција, го зајакнувате вашиот имунолошки систем доста длабоко, развивате автентичен, доживотен имунитет во процесот, кој е радикално различен од видот на вештачки и привремен имунитет што го добивате од вакцина.
Вакцините создаваат проблематични мутации
Друг проблем поврзан со вакцината, за кој многумина не се свесни, е фактот дека вакцините предизвикуваат мутации во микроорганизмите што носат болест, многу слично како антибиотиците предизвикуваат мутација на бактериите. На пример, вакцината против дифтерија, тетанус и пертусис (DTaP) предизвикала микроорганизмот на пертусис, Bordetella pertussis, да мутира и да ја избегне вакцината. Истото се случи и со пневмококната вакцина и со Haemophilus influenzae тип Б вакцината.
Трагично, родителите се обвинуваат за многу од овие неуспеси на вакцината. Им се кажува на родителите дека ако не ги вакцинирате своите деца, вие сте одговорни за ширење на болеста. Тоа е идејата за промовирање на медицинската индустрија и фармацевтската индустрија. Меѓутоа, ако всушност ги прочитате студиите, ќе најдете што научниците знаат – вистинскиот проблем е еволутивната адаптација. Д-р Мерил Нас објасни за ова прашање во интервјуто во 2017 година. Микроорганизмите се прилагодуваат.
Имунитет не може да се постигне преку имунизации
Друг основен аргумент за масовна вакцинација е постигнување на стадо имунитет. Милер верува, и јас се согласувам со ова верување дека стадото имунитет никогаш не може да се постигне преку вакцинација, бидејќи високите стапки на вакцинација ја поттикнуваат еволуцијата на потешки агенси кои предизвикуваат болести. Во вакцинираната популација, вирулентноста се зголемува поради селективниот притисок, бидејќи патогенот е зајакнат и се прилагодува во борбата за опстанок против вакцината.
Во меѓувреме, кај невакцинирана популација, животната средина всушност ја промовира намалената вирулентност, бидејќи патогенот не сака да го убие својот домаќин. Мудриот патоген е оној кој е способен да зарази многу домаќини без да ги убие, бидејќи кога ќе умре домаќинот, патогенот ја губи околината од која зависи нејзиниот опстанок.
Студии покажуваат дека се зголемува стапката на смртност кај доенчињата како резултат на вакцинација
Еден од начелата на конвенционалната медицина е дека ако вакцинирате население, сите ќе бидат поздрави. Ќе има помалку болести. Но, кога ќе ги споредите стапките на вакцинација и здравствената статистика, ќе најдете дека обратното е всушност точно. Ова е една од најпопуларните информации на доктор Милер во неговата книга.
На пример, кога се споредуваа стапките на вакцинација во 34 развиени земји, тие најдоа значајна корелација помеѓу стапките на смртност кај доенчињата и бројот на вакцинирани дози на доенчиња. Развиените земји како САД, кои имаат потреба од најмногу вакцини, имаат највисока смртност кај новороденчињата.
