Бактерискиот менингитис е најсериозен вид на менингитис. Тоа може да доведе до смрт или постојан инвалидитет. Менингитисот влијае на мембраните кои го опкружуваат мозокот и ‘рбетниот мозок и го штитат централниот нервен систем (ЦНС), заедно со цереброспиналната течност. Во 2006 година, стапката на смртност предизвикана од бактериски менингитис изнесуваше 34 проценти, а 50 проценти од пациентите имале долгорочни последици по заздравувањето. Сега тој процент е значително зголемен. Неколку видови бактерии можат да предизвикаат бактериски менингитис, вклучувајќи Streptococcus pneumoniae (S. pneumoniae) и Streptococcus од групата Б. Други видови на менингитис вклучуваат вирусен, паразитски, габичен и неинфективен менингитис, но бактерискиот тип е најопасен.
Сè што треба да знаете за менингитис
САД од 2003 до 2007 година, имаше околу 4.100 случаи на бактериски менингитис секоја година, од кои околу 500 беа фатални. Бактерискиот тип е втор најчест тип на вирусен менингитис, но е многу посериозен. Доенчињата се изложени на висок ризик од бактериски менингитис, кој лесно се шири на места каде што се собираат многу луѓе. Раните знаци вклучуваат треска и вкочанет врат, главоболка, гадење, повраќање, конфузија и зголемена чувствителност на светлина. Итна медицинска помош е од суштинско значење.
Причини и фактори на ризик
Во различни период од животот луѓето имаат поголема веројатност да бидат погодени од различни видови. Бактериите кои предизвикуваат менингитис обично преминуваат од едно лице во друго, на пример, преку капки во кашлање и кивање или преку плунка или плукање. Некои видови можат да се шират преку храна. Стрептокока бактерија од групата Б може да помине од мајки во новороденчиња за време на породувањето. Некои луѓе се само носители. Тие имаат бактерии, но не развиваат симптоми. Живеењето во куќа, или дружење со некој што има менингитис го зголемува ризикот.
Фактори на ризик
Бактерискиот менингитис може да се случи на која било возраст, но доенчињата се најподложни.
Други фактори кои го зголемуваат ризикот вклучуваат:
– анатомски дефект или траума, како што е фрактура на черепот и некои видови на операција, бидејќи тоа е начин бактеријата да влезе во нервниот систем
– инфекција во областа на главата или вратот
– многу време каде што има многу луѓе, концерти, во училиште и сл.
– чести патувања или посета на земји како Африка
– слаб имунолошки систем, поради здравствена состојба
– работа во лабораторија каде има присутни менингитис патогени
Рекурентен бактериски менингитис постои, но е многу редок. Истражувањата покажуваат дека 59 проценти од рекурентните случаи се должат на анатомски дефекти, а 36 проценти се јавуваат кај луѓе со ослабен имунолошки систем.
