Истражувачите развија нов тип на наночестички што им овозможува да се загреат до температура која ги убива клетките на ракот, но не толку висока температура за да му наштети на здравото ткиво. Во извештајот, истражувачите од Универзитетот во Сари во Обединетото Кралство и Далинскиот универзитет за технологија во Кина опишуваат како тие развија и тестираа „саморегулирачки“ наночестички. Нанотехнологијата им овозможува на научниците да манипулираат со материјали на ниво на атоми и молекули на скала измерена во нанометри или милијардити дел од метарот. Тоа е скалата според која фунционираат најосновните единици на биологијата и животот. На пример, влакната на ДНК се дебели 2 нанометри. Хипертермијата, или термичка терапија, е вид на третман кој користи топлина за да ги намали или уништи туморите без да му наштети на здравото ткиво.
Нејзината употреба не е широко распространета и најчесто се дава заедно со други третмани, како што се радиотерапија и хемотерапија. Кога првпат беше предложено како третман за рак пред околу 30 години, хипертермијата беше примена со голем ентузијазам. Меѓутоа, интересот за хипертермија наскоро исчезна откако почнаа да се појавуваат практични проблеми, вклучувајќи ја и тежината на прецизно контролирање на температурата на целното ткиво.
Оптимален температурен опсег
Истражувачите за новата студија објаснуваат дека оптималниот температурен опсег за хипертермијата да биде ефикасен како третман за рак е помеѓу 42 ° C и 45 ° C (108 ° F и 113 ° F). Одржувањето на температурата во овој опсег може да ги ослабне или убие клетките на ракот без да му наштети на здравото ткиво.
„Целта е да се задржи температура доволно висока да ги убие канцерогените клетки, а доволно ниска за да не му наштети на здравото ниво“ – објаснува професор Рави Силва, раководител на Институтот за напредна технологија на Универзитетот во Сари, а тоа ќе спречи некои од сериозните несакани ефекти од виталниот третман. Магнетни наночестички се мали честички кои реагираат на магнетно поле – на пример, при одредена топлина. Истражувачите го препознале нивниот потенцијал за употреба на хипертермијата на ракот; тие можат да бидат испратени до специфични цели во телото, а потоа да се загреваат со примена на магнетно поле надвор од телото. Сепак, проблемот за тоа како да се контролира температурата, така што наночестичките да не го уништуваат здраво ткиво, се уште се споменува. Дали постојат начини да се манипулира со магнетните својства на наночестичките за да се постигне ова?
Промена на играта
Во нивниот студиски труд, тимот објаснува како додавањето на хром (Cr) во хемиски стабилниот кобалт-цинк (Co-Zn) феритни наночестички создал фенотип на Zn-Co-Cr, кој ги поседувал вистинските својства. Кога ќе достигне температура од 45 ° C (113 ° F), новата наночестичка ја губи магнетизацијата, така што дури и ако магнетното поле е се уште присутно, не се загрева понатаму. Ова е познато како Кири температура на материјалот. Како автор на студијата, професорот Веи Жанг, од Универзитетот за технологија во Далиан, објаснува: „Со правење на магнетни материјали со Кири температурата што паѓаат во опсегот на температури на хипертермија, може да се постигне саморегулација на терапијата“. Ова ќе ја отстрани потребата за небезбедна температура за следење и контролирање на системите. Лабораториските тестови, исто така, укажуваат на тоа дека саморегулирачките наночестички имаат ниска токсичност за здравите клетки, забележуваат авторите. Ова е промена на игра во начинот на кој се третираат луѓето кои имаат рак!
